Op je 69e: daar komt de bruid
“In mei ga ik trouwen, op mijn leeftijd nog! Elf jaar geleden is mijn man overleden, maar ik heb de liefde weer gevonden bij mijn huidige vriend. Het is echt heel bijzonder. We zeggen weleens tegen elkaar: ‘Dat dit nog bestaat, dat dit nog kan op onze leeftijd, dat we samen mogen zijn!’
We hebben elkaar via een christelijke datingsite ontmoet, SamenChristen. Toen hebben we wat over en weer gemaild en besloten we af te spreken. We zijn naar een restaurant geweest en het klikte eigenlijk meteen. Het voelde gewoon heel goed.
Lekker rustig
We gaan op de verjaardag van mijn vriend trouwen, hij wordt dan 76. We hebben het zo goed als geregeld. We doen alles lekker op één plek: het trouwen voor de wet en de kerk, het eten met de kinderen, alles. Er komen natuurlijk veel ouderen, dus we vinden het fijn om gewoon op één plek te blijven. Lekker rustig, geen gehaast van en naar verschillende locaties.
Met mijn dochter ben ik naar Gran Canaria geweest. Er zit daar een Nederlands echtpaar en die vrouw maakt zelf kleding. Bij haar heb ik dus een setje gekocht voor de bruiloft: een mooie zwarte rok met een blouse met een mooie bloemenprint. Echt heel leuk.
'We gaan samen het laatste stukje van het levenspad tegemoet'
Het is wel anders. Eerder stond ik volop in het leven. Mijn man werkte, ik niet en we kregen zes kinderen. Deze liefde is heel anders: je hebt alle tijd voor elkaar en je kunt alle liefde aan elkaar laten zien. De tijd die je nu samen hebt wil je zo mooi mogelijk maken.
Lange trap
Op onze trouwkaart hebben we daarom ook iets bijzonders gedaan. Omdat we allebei al heel wat achter de rug hebben, hebben we een mooie foto laten maken op een lange trap in het bos. Dat staat voor die weg die we al hebben afgelegd, maar nu gaan we samen het laatste stukje van dat levenspad tegemoet. Alles wat we doen, kunnen we nu samen doen. Al is het maar samen naar het dorp fietsen, het voelt gewoon heel fijn om dat met z’n tweeën te doen na een tijd alleen te zijn geweest.
Gebeden voor een vrouw
Mijn vriend heeft anderhalf jaar gebeden met de vraag of God weer een vrouw op zijn pad kon brengen. Uiteindelijk ben ik op dat pad terecht gekomen. Hij zei: ‘Je hebt mijn leven op z’n kop gezet.’ Hij zat eerst bij de PKN, maar gaat nu ook mee naar onze kerk, die meer evangelisch is. Hij vindt het geweldig. We hebben een heel waardevol leven zo samen.”
