‘Ik heb vergeven, zodat ik vrij kon komen van boosheid, bitterheid en verdriet’

Brenda groeide als kind op in een normaal gezin. Haar moeder was zeventien toen ze Brenda kreeg: “Doordat ik jonge ouders had, kon ik het goed met ze vinden. Mijn moeder voelde als een vriendin. Tot mijn achttiende leidde ik een normaal leven.” Daarna leerde Brenda een man kennen. Ze werd zwanger, trouwde en beviel na negen maanden van een dochter. Een jaar later beviel ze van haar tweede dochter. Kort hierna werd haar moeder ziek en overleed op 41-jarige leeftijd.

Brenda: “Ik was toen 24 jaar en had net twee kinderen. Het deed mij pijn. Ik was boos op alles en iedereen. Na drie maanden moest ik huilen. Mijn man vroeg wat er was. Ik zei dat ik mijn moeder miste. Hij vond dat ik daar na drie maanden overheen moest zijn. Op dat moment brak er iets in mij. Ik wist dat ik niet meer in dat huwelijk wilde blijven. We gingen uit elkaar.”

Prostitutie 

Al snel leerde Brenda een andere man kennen waar ze mee trouwde. “Hij begreep waar ik doorheen ging, maar bleek geen aardige man te zijn. Als ik wilde dat mijn kinderen te eten kregen, moest ik in de prostitutie gaan werken. Hij manipuleerde mij. Bij thuiskomst moest ik al mijn geld afgeven. Een paar uur later had hij het alweer op gemaakt.

Mijn dochters van twee en drie jaar sloeg hij bont en blauw. Ik sloot mijn ogen voor alles en begon te drinken en cocaïne te gebruiken. Dat was de enige manier om te overleven.” Na anderhalf jaar ontmoette Brenda tijdens werk haar huidige man Johan. 

Ontmoeting met Johan

“Johan vond mij waardevol en vond dit werk niets voor mij. Ik werd door hem met mijn kinderen weggehaald bij mijn toenmalige man.” Brenda ging samenwonen met Johan. Na een paar weken kwam zij erachter dat haar manier van leven niet samenging met de kinderen. Brenda bracht haar kinderen naar hun vader en nam afstand.

Crimineel leven 

“Vanaf dat moment heb ik voor mezelf gekozen. Mijn leven ging verder met drank en drugs. Johan zette zijn eerste stappen in het criminele circuit. Ik kwam van de regen in de drup terecht. Na een half jaar werden we samen gearresteerd voor het oprichten van een xtc-fabriek. Ik zat drie weken in voorarrest, maar Johan een half jaar. Hij werd vrijgelaten om het proces thuis af te wachten, maar we verdwenen van de radar.” 

Brenda en Johan pakten hetzelfde leven weer op. Na een overval kwamen ze achter de tralies. “Johan zat vier maanden, maar mocht een dag verlof opnemen voor een intake bij een afkickkliniek. Opnieuw sloegen we op de vlucht, maar nu naar Portugal. Ik was nog steeds verslaafd en mijn dochters woonden nog altijd bij hun vader. Ondertussen had ik ook een zoontje gekregen met Johan, maar elke keer vielen wij terug in het gebruiken van drugs. De moeder van Johan kwam dan naar Portugal om voor ons zoontje te zorgen.” 

Brenda en Johan hadden inmiddels een xtc-fabriek opgericht in Portugal. “We hadden alles wat een mens zich materieel kan wensen: grote huizen, auto’s en een boot. Maar ons leven was een puinhoop. Ik had drie kinderen die ik nooit zag en wilde niet meer op deze manier leven. Ik stopte met het gebruiken van drugs en ging ergens anders wonen. Johan en ik bleven elkaar wel dagelijks zien.” 

Gevangenis 

Na twee maanden stopte ook Johan wonderbaarlijk met het gebruiken van drugs. “De XTC-fabriek bleef nog wel bestaan. Een half jaar later werden we opgepakt in Portugal. Ik zat twee jaar in voorarrest. Betrokkenen verklaarden dat ik nergens mee te maken had. Ik ging na twee jaar naar huis. Johan kreeg in totaal achttien jaar opgelegd. Hij zat vijf jaar vast in Portugal en daarna nog vijf jaar in Nederland.”

Christen

Al die tijd hield Brenda haar relatie met Johan in stand. Hij belde haar elkaar elke dag. Ook trouwden ze in een Nederlandse gevangenis. “Op een gegeven moment belde Johan mij op met het nieuws dat hij God had ontmoet. Ik nam het niet serieus, maar langzamerhand zag ik dat hij aan het veranderen was.” 

Na tien jaar kwam Johan vrij, inmiddels overtuigd christen. Brenda voelde zich verplicht om mee te gaan naar de kerk. Daar werd een oproep gedaan om Jezus aan te nemen. “Ondanks dat ik altijd in een God geloofde, had ik niets met de kerk. Toch nam ik die dag Jezus aan, zonder dat ik wist waarom.” 

God was er altijd

“Op een avond was er in onze kerk een Holy Spirit Night. Ik zei tegen God: ik heb ja tegen u gezegd en mezelf laten dopen, maar ik weet niet of u echt bestaat. Op dat moment speelde de band een nummer. Het voelde alsof God het nummer voor mij zong. Ik stond op, liep naar voren en knielde. Ik zei: Heer ik heb zoveel pijn en ellende ervaren in mijn leven, waar was u op de momenten dat ik mij ongewenst, vies en rot voelde? God liet mij zien dat hij er altijd al was, maar dat ik de verkeerde kant opkeek.” 

Vergeven

“De ontmoeting met God was bijzonder. Hij liet mij zien dat ik mezelf mocht vergeven voor de dingen die ik mezelf kwalijk nam, zoals het achterlaten van mijn kinderen en dat ik boos was geweest op mijn moeder terwijl ze overleden was. De volgende ochtend werd ik wakker en was ik een totaal ander mens. Ik zei tegen Johan: ik heb altijd al gezegd dat ik je heb vergeven, maar eigenlijk waren dat alleen maar woorden. Vannacht is die vergeving realiteit geworden. 

Ik besloot om de mensen die mij pijn hadden gedaan te vergeven, zodat ik vrij kon komen van twintig jaar boosheid, bitterheid en verdriet. Ik ging naar de mensen kijken zoals God naar ze kijkt. Door vergeving heb ik alles kunnen verwerken. Mijn wonden zijn genezen.” 

Brenda heeft toen ze terugkwam in Nederland weer contact gekregen met haar kinderen. Twee daarvan zijn nu ook overtuigd christen. Sinds 2016 mogen Brenda en Johan samen mensen over Jezus vertellen. Via hun stichting trekken zij de wereld in. Brenda focust richt zich op vrouwen in de prostitutie. Ze vertelt hen over de kracht van vergeving. Op dit moment zijn ze op missie in Brazilië.