Ytje heeft een jongensgezin: ‘Alles moet fysiek’

Ytje: “Toen Pim onderweg was, was het wel lastig om met een leuke jongensnaam te komen. Ik had vroeger wel een namenlijstje in m’n agenda, maar de lijst met meisjesnamen was altijd langer dan die met jongensnamen. Bij Thijs waren we er samen wel snel uit, Jelle vond ik mooi omdat het een Friese naam is en ik zelf Fries ben. Jan wilde graag Bas en toen kwam de laatste jongen. Het was moeilijk om de naam te verzinnen, maar het werd uiteindelijk Pim, een oer-Hollandse naam.”

Failliet

“Wat ik zo handig vind aan een jongensgezin, is dat de jongens zo lekker snel klaar zijn met aankleden. Sokken, een broek en een trui en je bent klaar. Geen gedoe met clipjes, staartjes of maillots. Vaak vinden ze ook alles wat ik klaarleg wel prima. Jongens zijn niet zo ingewikkeld. Niet dat ik geloof dat meisjes dat wel zijn, hoor. En als er dan een meisje komt logeren, ga ik wel helemaal los. Toen Pim onderweg was, zei Jan ook tegen mij: ‘Als het een meisje wordt, gaan we failliet!’”

Mijn lijst met meisjesnamen was altijd langer

“Je wordt wel praktischer met een jongensgezin. Ik weet alleen niet of dit komt omdat ik vier jongens heb, of gewoon vier kinderen. Maar jongens zijn heel makkelijk. Ik moet wel oppassen dat ik niet zo’n jongensmoeder word die zichzelf niet even leuk aankleedt. Ik denk bij winkelen snel: is het echt nodig? Nee? Nou, dan hoeft het niet. Maar ik wil nog wel echt de vrouw blijven. Zo had ik laatst een bloesje aan en Thijs zei: ‘Mooi, mama. Alsof het een feestje is.’ Toen dacht ik: Oh nee, af en toe moet ik echt even gaan winkelen en iets voor mezelf kopen. Jan stelde laatst daarom ook voor om eens wat rozigs voor het huis te kopen: ‘Dan hebben we ook wat vrouwelijks in huis.’ Ik dacht meteen: wat lief! Fijn dat Jan er rekening mee houdt dat er ook mooie dingen voor mij in huis mogen zijn.”

Fysiek in een jongensgezin

“Wat ik wel eens mis bij mijn jongensgezin, is gewoon rustig aan tafel zitten. Sommige jongens, zoals Jelle, kunnen wel aan tafel lekker knutselen. Maar Thijs wil echt dingen doen. Vaak zijn jongens ook fysieker dan meisjes. Alles is een wedstrijd en als de één op de bank gaat, springt de ander er bovenop. Maar ik denk: als jongens lekker willen stoeien met elkaar, moeten ze dat lekker doen. Dat hebben ze blijkbaar nodig. En waar ik stiekem bang voor ben, is dat jongens later minder vaak hun moeder opzoeken. Ik merk dat oudere moeders met zonen het vaak echt van de aanhang moeten hebben. Maar nu vind ik een jongensgezin vooral heel leuk.”

Niet te snel opruimen

“Tegenwoordig laat ik de boel ook altijd wel de boel. Dat is iets wat ik geleerd heb. Zo was ik eerst de hele dag aan het opruimen, maar nu doe ik dat alleen ’s avonds. Ik denk bij mezelf: laat maar zitten, anders maak je jezelf alleen maar druk. Maak maar rommel, opruimen doen we wel als we gaan eten. Ik hoop dat mijn jongens zich later een moeder herinneren die lekker met hen bezig was, in plaats van met het huis. Ik ben nu wel bezig om de jongens te leren opruimen. Schoenen op de plank en jas aan de kapstok. Ik heb echt geen zin om een opruimmoeder te worden.”

Elk kind is anders

“Ik denk dat het voor alle moeders heel belangrijk is om naar je kind te kijken. Elk kind is anders. Een jongen hoeft niet per se van auto’s te houden, misschien vindt hij poppen wel leuk. Jan en ik zeggen ook: als ze een keer een jurk aan willen, moeten ze dat lekker doen, dan hebben ze dat ook een keer gedaan. Dat zijn dingen die je samen moet ontdekken.”

Leonie ging met haar gezin een week offline. Lees hier haar verhaal.

Foto: Studio Artspret