Esmeralda ging leven volgens Maleachi: eerst de tienden

“Toen er kinderen kwamen ben ik gestopt met werken om er voor onze kinderen te kunnen zijn. Wij moesten het zien te redden met het inkomen van mijn man. Helaas was dat niet voldoende om alle rekeningen van te kunnen betalen en in ons levensonderhoud te voorzien. We kwamen structureel geld te kort aan het einde van de maand. Geld aan een goed doel geven, konden wij niet, laat staan onze tienden, maar als ik dan tóch een keer wat over had en ik doneerde dat, dan kreeg ik prompt een week daarna een bedelbrief of telefoontje. Daar irriteerde ik mezelf mateloos aan. Ik kreeg het gevoel dat de kerk of kerkelijke instanties er altijd op uit waren om ons geld af te troggelen en mij een schuldgevoel te bezorgen. Ik kon niet geven wat ik niet had, maar toch voelde ik mij daar schuldig over.”

‘Waarom beroven jullie Mij van Mijn tienden?’

“Wij zijn altijd al gelovig geweest, maar in de loop van de jaren ging dat geloof over in een levende relatie met God. Om mijn geloof te verdiepen ging ik één keer per maand naar een bijeenkomst voor christelijke vrouwen.  We zongen, er werden getuigenissen gedeeld en er werden lezingen over verschillende onderwerpen gehouden. Op een van deze ochtenden ging het over het geven van de tienden op basis van Maleachi 3: 8-11. Ik voelde meteen weerstand en dacht; ‘Nee hè, gaat het hier nu ook al over geld?’"

"Maar tijdens deze lezing werden er dingen gezegd die mij raakten en tot nadenken stemden. In Maleachi 3 vers 8 tot 11 staat namelijk dat God zegt (ik zeg het even in mijn eigen woorden); ‘Waarom beroven jullie Mij van Mijn tienden? Probeer nu eens je tienden aan mij te geven en beproef Mij dan of ik de hemelvensters niet open.’ Dat raakte mij en stemde mij tot nadenken. Ik dacht: Misschien helpt het wel echt om ons structurele geldtekort terug te dringen. Tegen mijn man zei ik: ‘We proberen eigenlijk altijd aan het einde van de maand iets aan God en Zijn dienst te geven, maar dan is er meestal al niks meer over. Er is altijd wel een onverwachtse rekening die betaald moet worden. Zullen we eens gaan leven zoals God in Maleachi van ons vraagt? Aan het begin van de maand eerst het tiende aan God geven en daarna alle rekeningen betalen?”

Vertrouwen

“We besloten om op God en Zijn woord te vertrouwen. Samen hebben wij gekeken naar het totaalbedrag van onze maandelijkse inkomsten, daar hebben wij tien procent van genomen. Elke maand verdelen wij dat bedrag over de kerk en de goede doelen die wij ondersteunen. Wat was het spannend de eerste maand dat wij dit gingen doen. Meteen aan het begin van de maand ging er al een groot gedeelte van onze inkomsten af. Van de rest moesten wij alle rekeningen en de kosten zien te betalen voor het levensonderhoud voor ons gezin."

"In de tijd dat dit speelde kon je nog niet op je mobiel of je computer checken hoe het ervoor stond met je saldo. Ik fietste wat af, naar het bankkantoor, om te kijken of we nog geld hadden om boodschappen te kunnen kopen. Het saldo slonk snel, maar tot onze verbijstering hielden wij voor het eerst geld over aan het eind van de maand. Eerst dacht ik nog dat het toeval was. Maar toen wij de maanden daarop ook telkens geld over hielden, zonder iets veranderd te hebben aan ons koopgedrag, wisten wij dat God deed wat Hij had beloofd. Hij zorgde ervoor dat wij genoeg geld hadden voor elke dag.” 

‘Tot onze verbijstering hielden wij voor het eerst geld over’

“Het is niet zo dat we als vorsten konden leven. Iedere cent moest nog steeds worden omgedraaid en zomaar iets kopen zat er niet in, maar merkten wel dat God ons keer op keer voorzag als we iets nodig hadden. We hebben zulke bijzondere dingen mogen meemaken."  

"Ik vergeet nooit meer de keer dat onze dochter heel graag een nieuw rokje wilde met Kerst. Het kwam financieel absoluut niet uit, dus ik hoopte vurig dat ze er niet meer om zou vragen en het zou vergeten. Helaas vroeg zij vlak voor kerst nogmaals om dat rokje en kon ik er niet meer onderuit. Ik ben aan de keukentafel gaan zitten, met de inhoud van mijn portemonnee voor me en heb al mijn zorgen bij God gebracht. In mijn portomonnee zat nog zestien euro en daar moest ik die dag en het liefst ook nog de volgende dag, boodschappen van doen."

"Ik ben op de fiets gestapt en bad al fietsend om een rokje van maximaal vier euro. Ik kwam in de winkel en vond een rokje die precies bij mijn dochter paste. Helaas was het rokje elf euro, dus veel te duur. Tóch besloot ik het rokje mee te nemen. Thuis aangekomen kwam ik erachter dat ik maar vier euro had betaald en dat het rokje veel goedkoper was dan op het kaartje stond. Terwijl ik, tijdens het betalen, bezig was geweest met piekeren over hoe ik al mijn boodschappen moest gaan betalen, zorgde God voor de oplossing."

"Keer op keer mochten wij dit soort wonderen meemaken. Wat heeft het ons veel gebracht toen wij ons hele leven, en dus ook onze financiële zorgen, aan God overgaven en wij Hem, volgens de Bijbelse opdracht, een tiende teruggaven van wat wij van Hem hadden gekregen.”

Meer lezen over delen? Lees hier wat geven met je doet.